De lange winteravonden komen eraan. We delen drie kijk- en leestips om ze door te komen:
Kijken: Asielpaniek
Argos Medialogica maakte een boeiende aflevering ‘Asielpaniek’. (Oud)bestuurders uit Steenbergen, Oranje, Katwijk en Oldebroek kijken terug op de protesten tegen asielzoekers in hun gemeente en de mediadynamiek rondom dit thema.
Het programma ontleedt nauwgezet de wisselwerking tussen de nieuwsmedia en een relatief kleine groep uitgesproken en soms agressieve actievoerders. Zij krijgen het podium, waardoor een overtrokken beeld ontstaat van de omvang van het verzet. Meer genuanceerde bewoners durven zich niet meer uit te spreken. Mediawetenschapper Rens Vliegenthart geeft een mooie duiding en de hoofdredacteur van het AD een eerlijke reflectie.
De aflevering is via deze link te bekijken.
Lezen: hoe media worstelen met in beeld brengen van asielzoekers
Het recht op privacy van asielzoekers schuurt met het journalistieke belang om op een representatieve manier verslag te doen van dit onderwerp. Dit onderwerp wordt mooi uitgewerkt in een artikel op de VPRO-website.
Het is voor journalisten vrijwel onmogelijk om asielzoekers in opvanglocaties te spreken en te filmen. De privacyregels zijn streng, het is verboden om mensen herkenbaar in beeld te brengen. Dus richtten journalisten zich tijdens de ‘opvangcrisis’ in Ter Apel noodgedwongen op de mensen die buiten sliepen.
Dat had een eigen mediadynamiek en scheve beeldvorming tot gevolg. De buitenslapers waren namelijk vooral jonge mannen – want de vrouwen en kinderen verbleven binnen. Zo werkte de berichtgeving rond Ter Apel onbedoeld mee aan het – onjuiste – beeld dat vooral alleenstaande mannen hier hun toevlucht zoeken. Het in beeld brengen van grote groepen mannen, zoals rond Ter Apel gebeurde, wekt volgens hoogleraar migratiegeschiedenis Marlou Schrover ook nog eens angst op. Journalisten en medewerkers van het COA denken na over de mogelijke oplossingen.
Via deze link kun je het nalezen.
Lezen: nieuw boek over progressief campagnevoeren
Tijdens een OnMigration-webinar in 2021 vertelde Sandra Ball van het Lowlander Project over de onvergetelijke busactie van Rosa Parks. Wat weinigen weten is dat haar verzetsdaad geen geïsoleerde actie was. het maakte deel uit van een bredere campagne volgens de principes van ‘organizing’, een methode om bewegingen op te bouwen en maatschappelijke verandering teweeg te brengen.
Hoe werkt organizing en hoe kan het hedendaagse progressieve bewegingen inspireren? Daarover schreef Sandra Ball met Lowlander-directeur Job van den Assem het boek “Stickers plakken is niet genoeg”. Het is een bundeling van de belangrijkste lessen over organizing, campagnevoeren en bewegingsopbouw, en staat vol interviews met kopstukken uit de progressieve beweging. De lezer krijgt een kijkje in de campagnekeuken van Het Woonprotest, FNV, Amnesty International en Stem op een Vrouw.
‘Stickers plakken is niet genoeg’ is een theorie- en praktijkboek voor iedereen die wil weten wat organizing is en voor iedereen die zich wil laten inspireren door succesvolle voorbeelden uit de praktijk. Als lezer kom je te weten hoe je macht opbouwt, een sterke strategie neerzet, storytelling toepast en structuur aanbrengt in de soms onoverzichtelijke bedoening die een (organizing)campagne kan zijn.
‘Stickers plakken is niet genoeg’ is voor 15 euro te bestellen via de website van Lowlander Project: https://www.lowlanderproject.nl/